..

Uyumayı unuttum, yıkanmayı, kedilerimi sevmeyi, yemek yemeyi de. Zaten mutfak leş gibi, izmaritlerle dolu tabaklar, saçlarımı kazıttım.. Kimseyle konuşacak bir şeyim kalmadı, bekliyorum.
Düşlemeyi bıraktım...Bağırmayı da... Ağlamayı da bıraktım... Sigarayı bırakamadım..Okumayı bıraktım... Düşünmeyi bırakamadım.

           Oğuz Atay , Korkuyu Beklerken